~ සියපත් මලී ~

රැලි වලට ගැස්සෙමින් පාවෙන කොද කැකුලු සියපත් මලී
ඉර එලිය වැදිලා දිස්නේ දෙයි ලපටි පෙති සියොලග ඇලී
වෑදියට හිරිපොද සැලෙද්දී හිත කියයි යන්නට මිදී
ඒත් ඉදපන් නොවිදහා පෙති වෑදියට කදුලැලි නොදී

හන්දියේ පන්සලේ මලුවට රැහේ උන් යනෙනා හැටී
බලා සිටියෙමි නෙත් අයාගෙන රුපියලට විකිනෙන හැටී
ගල් පිලිම මල් වටකරන් භාවනාවේ දැහැනෙන් මිදී
පෙති එකින් එක ගිලිහෙනා මල් කැකුලකට ආයුශ යදී

වැව් තාවුලෙන් හිරු බැස යන්න යන වෙලාවේ අදුරට එබී
සුසුම් මුසුකර සුලගකට වෑදියත් පිසගෙන යයි ඇදී
රැහේ උන්ගෙන් මිදී ගෙනගිය මල් කැකුල මතකෙට නැගී
රැහේ උන්ගේ කදුලු පුරවාලන්න මේ වැව ලොකු මදී